kişilik

« Sözlük Dizinine Dön

1. Bireyin, hayata bakışındaki özgünlükleri meydana getiren ve temel ilgi, dürtü, yetenek ile duygusal eğilimlerini de içeren, belli bir süreklilik gösteren davranış ve özelliklerinin bileşimi. 2. Kişinin çevresiyle olan tüm ilişkilerini belirleyen, onu başkalarından ayırt etmeye yarayan huy, alışkanlık, savunma mekanizmaları ve davranış şekilleri gibi özelliklerin oluşturduğu bütünlük. Davranışlarını sosyal çevreden gelen övgü veya yergilere göre düzenleyen kişilik türüne dışın yönlendirdiği kişilik; sosyal çevresini kendine uydurmaya çalışan kişilik tipine de için yönlendirdiği kişilik denir. (D. Reisman) Ayrıca bkz. dışadönük kişilik, içedönük kişilik.

İngilizcesi:
personality
« Sözlük Dizinine Dön