görecelilik paradoksu

Bir yargı, değer, bilgi veya kavrayışın göreceliliğini dile getiren ifadenin bizzat kendisinin mutlaklık içeren bir nitelik taşıması. Örn. “Değer yargıları görecelidir” ifadesinin içerdiği yargının göreceli olmadığının, mutlak olduğunun kabul edilmesi.