gerçekçilik

1. Realizm. Bilgi öznesinin zihinsel tasavvurlarından bağımsız olarak, bir nesneler dünyasının var olduğunu ve bu dünyanın, insanın sahip olduğu bilgi edinme araç ve yöntemleriyle bilinebileceğini savunan görüş. 2. Zihinsel veya hayali olanı değil, algılanabilir ya da gözlemlenebilir olanı, somut koşulları dikkate alma ve ona göre davranma; olguları kuramlara tercih etme. bkz. deneycilik, gerçeküstücülük.